Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020. Εάλω η Πόλις;





   Μαύρη μέρα ξημέρωσε για την Ορθοδοξία αλλά και για κάθε άνθρωπο που θέλει να πορεύεται στη ζωή του έχοντας ως γνώμονα την αγάπη προς τον συνάνθρωπο και το σεβασμό στα πιστεύω του, όποια και αν είναι αυτά. Η μέρα αυτή θα χαραχτεί στο μεγάλο βιβλίο της ιστορίας, ως μια από τις πιο μελανές της σελίδες. Θα είναι μέρα ντροπής εις τους αιώνας των αιώνων.

    Ημέρα ντροπής όχι για τον Ελληνικό λαό αλλά για τον Τουρκικό, που δέχεται να τον διαφεντεύει με τόσο πρόστυχο και απεχθή τρόπο ένας χαιρέκακος, μικροπρεπής δυνάστης που παριστάνει τον ηγέτη. Ημέρα ντροπής για κάθε μωαμεθανό που αφήνει έρμαιο τη πίστη του στα χέρια αυτού του ανθρωπάριου προς χρήση στα πολιτικά και εξουσιαστικά του παιχνίδια. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί δεν είναι θέμα πίστης από την πλευρά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Είναι απλά ένας τρόπος επίδειξης δύναμης και ταπείνωσης ενός μεγάλου αριθμού Χριστιανών που είτε μένουν εντός των συνόρων της χώρας του, είτε την επισκέπτονται συχνά ενισχύοντας την οικονομία της.

   Τα οφέλη κατά τη δική του λογική; Η συσπείρωση των φανατικών του Τουρκικού λαού που θα του εξασφαλίσουν την επανεκλογή του. Ανθρώπων χωρίς γνώση της αληθινής ιστορίας και των πεπραγμένων ανά το κόσμο εν έτει 2020. Ανθρώπων που τους έχουν επιβάλλει να ζουν σε συνθήκες ένδειας και εξαθλίωσης. Ανθρώπων που στερούνται τη μόρφωση που θα διευρύνει τους πνευματικούς τους ορίζοντες και θα τους μετατρέψει σε σκεπτόμενους πολίτες , αντί για χειραγωγήσιμη μάζα. Άλλωστε αυτός ήταν ανέκαθεν ο τρόπος λειτουργίας των Τούρκων ηγετών. Ένας λαός στα όρια της εξαθλίωσής στον οποίο φρόντιζαν να καλλιεργούν το μίσος και τη ζήλια για τους άλλους λαούς τους οποίους, τους παρουσιάζουν ως προνομιούχους.

  Ως Χριστιανή Ορθόδοξη θα ντρεπόμουν και θα εξοργιζόμουν, αν ένας Έλληνας ηγέτης χρησιμοποιούσε κατά αυτό τον τρόπο τη πίστη μου.  Κανένας Χριστιανός δε θα δεχόταν να προσκυνήσει το Θεό του μέσα στον τόπο λατρείας μιας άλλης θρησκείας. Τόσο από σεβασμό στην πίστη του και στον ίδιο τον εαυτό του, όσο και από σεβασμό στα πιστεύω του συνανθρώπου του όσο διαφορετικά και αν είναι από τα δικά του.

   Ο Θεός της πίστης μας είναι Θεός αγάπης και ελευθερίας για αυτό και θλίψη βαθιά γεμίζει την ψυχή μου, όταν διαβάζω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ομόθρησκους και ομοεθνείς να προτρέπουν άλλους να πάρουν τα ψαλτήρια, να προσευχηθούν  και να ζητήσουν από το Θεό μας την τιμωρία Τούρκου δυνάστη με κατάρρευση της Αγίας Σοφίας ή με πλημμύρα, λιμό, σεισμό και πλήθος άλλων τέτοιων δεινών στη χώρα του που θα στοίχιζαν τη ζωή αμέτρητων αθώων ανθρώπων.

   Τέτοιες ευχές και λογικές όμως όχι απλά αποκλίνουν απόλυτα από την ουσία της πίστης μας, αλλά την βεβηλώνουν με πολύ χειρότερο και ειδεχθή τρόπο από την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Τέτοιες λογικές δίνουν στον σουλτάνο άλλη μια νίκη, αφού έτσι καταφέρνει ένα ουσιαστικό πλήγμα στη πίστη μας. Είναι φύσει αδύνατο άνθρωποι που δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι ταγμένοι να πιστεύουν σε έναν Θεό αγάπης και ελευθερίας, που ζητά να αγαπάς και τον εχθρό σου ως εαυτόν, να θέλουν να προσευχηθούν σε Εκείνον για να χαθούν ανθρώπινες ζωές και μάλιστα αυτό να το θεωρούν απόδειξη της παρουσίας του.

    Η καρδιά μας σπαράζει στην ιδέα ότι η Αγία Σοφιά, το κόσμημα της Ορθοδοξίας που αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους Χριστιανούς, ιδίως για όλους εμάς που η καταγωγή μας βρίσκεται εκεί πίσω στις χαμένες πατρίδες, μετατρέπεται σε τζαμί. Μην αφήσουμε όμως αυτό το πλήγμα να φέρει ένα άλλο, μεγαλύτερο, αλλοιώνοντας τη πίστη μας και μιαίνοντας τις ψυχές μας με το αμάρτημα του μίσους και της εκδικητικότητας. Η βαθύτερη ουσία της πίστης μας είναι η συγχώρεση και η αγάπη προς το συνάνθρωπο. Καλό θα είναι λοιπόν να το θυμόμαστε αυτό αν θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι κατ’ ουσία και όχι μόνο κατ’ όνομα. Όσο για το γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου και ακατανόητο το μεγάλο του σχέδιο στο δικό μας μυαλό.

   Ο κύριος είναι ύδωρ που αναβλύζει από πηγή ανεξάντλητη και εμείς απλά δοχεία. Ο καθένας μπορεί να χωρέσει μέρος αυτού, αλλά κανένας δεν μπορεί να κλείσει όλη την ουσία του κυρίου στα τείχη του μυαλού του, όσο μεγάλα και αν είναι αυτά. Ας ζούμε λοιπόν σύμφωνα με τα όσα μας δίδαξε κρατώντας τις καρδιές μας αγνές και γεμάτες αγάπη.

Το μίσος και η δίψα για εκδίκηση δεν χωρούν στη καρδιά ενός Χριστιανού.

   Σήμερα θα σημάνουν πένθιμα οι καμπάνες στην χώρα μας για την επίσημη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Ας μην σημάνουν πένθιμα και για την πίστη και τις ψυχές μας. Ο μικροπρεπής αυτός άνθρωπος που προσπαθεί να παραστήσει τον ηγέτη, επιδιώκει να βεβηλώσει το φρούριο της πίστης μας. Αν οι καρδιές μας γεμίσουν μίσος αντί της αγάπης που διδάσκει ο κύριος μας θα έχει κερδίσει. Να θυμάστε αδελφοί, τα φρούρια πέφτουν εκ των έσω. Οφείλουμε να κρατήσουμε την πίστη μας ψηλά και να υπηρετούμε τα ιδανικά που αυτή πρεσβεύει όσο δύσκολες και οδυνηρές και αν είναι οι δοκιμασίες που μας υποβάλουν.

  Όσο η πίστη μας ζει αναλλοίωτη στις καρδιές μας, η Αγία Σοφία θα λειτουργεί καθημερινά μέσα μας ως μέγα μοναστήρι. Η πίστη μας στο πέρασμα των χρόνων έχει δεχθεί πολλές δοκιμασίες και πάντα καταφέρνει να αναγεννάται πιο δυνατή μέσα από αυτές. Αυτό θα γίνει και τώρα φτάνει να μην χάσουμε εμείς οι ίδιοι την πίστη μας και την ουσία αυτής. Η Αγία Σοφία θα λειτουργεί πάντα μέσα στις καρδιές μας.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μεγαλώνουμε και ξεχνάμε...

Μεγαλώνουμε, μεγαλώνουμε και ξεχνάμε. Ξεχνάμε ποιοι είμαστε. Ποιοι θέλαμε και μπορούσαμε να γίνουμε. Νιώθουμε πως είμαστε αυτοί που μας ...