Γράμμα σε εκείνον...

 

Γράμμα σε εκείνον που έκανε τον ήλιο

να φαντάζει σκοτεινός στο κοίταγμα του.

Σε εκείνον που ένα θαύμα

έκρυβε η αγκαλιά του.

 

Τα λόγια κάποτε φάνταζαν φτωχά

 και εσύ έψαχνες στα χέρια του τη λησμονιά.

 

Μα εκείνος πια θολός και απόμακρος φαντάζει.

Σαν ξένος στέκει μακριά  και σε κοιτάζει.

 

Η ελπίδα έχει ναυαγήσει για τα καλά

και τίποτα δεν μπορεί να τον φέρει πια κοντά.

 

Εκείνον τον έναν και μοναδικό εαυτό σου

που κάποτε θυσίασες μαζί με το εγώ σου

για ένα φόρεμα αδειανό, για μια Ελένη

που τελικά δεν άξιζε να περιμένει.