Α ρε μαμα...

 

Αφιερωμένο στη γυναίκα του σήμερα...

Μου’ πες θα αλλάξουν οι καιροί, δε θα’ ναι δύσκολη η ζωή

κι εγώ σε πίστεψα μαμά.

Σφίξε τα δόντια και θα δεις, κρύψε το δάκρυ σου μπορείς

κι εγώ μάτωνα τα χείλη μου κάθε φορά, μα δάκρυ δεν έτρεχε σταλιά, α ρε μαμά.

 

Πρέπει να είσαι δυνατή, δουλειά εδώ δουλειά εκεί

και κάθε νύχτα γελαστή και ας πονάει το κορμί

και η ψυχή χίλια κομμάτια έχει γίνει.

 

Δύναμη, αγάπη, αντοχή και πάνω από όλα υπομονή

και μια καρδιά που αιμορραγεί, μα δεν τολμάει να το πει.

Ανάγκες, όνειρα κρυφά, επιθυμίες μια ζωή στα μουλωχτά

Μου’ λεγες κάνε υπομονή, κρύψε το δάκρυ μη φανεί

Α ρε μαμά.

 

Πρέπει να είσαι δυνατή και πάνω από όλα υπομονή

Πρώτα οι άλλοι να’ ναι καλά, για σένα κάποιος θα νοιαστεί μετά.

Χρόνια περάσανε πολλά, πήραν να  ασπρίζουν τα μαλλιά

Έδειχνα πάντα δυνατή, δάκρυ δεν άφησα να φανεί, μα ακόμα εκείνο το μετά δεν λέει να ‘ρθει.

 

Κάποτε τόλμησα και εγώ κόντρα στο ρεύμα να σταθώ

Και να ζητήσω όλα αυτά που μου στερήσαν.

Μα ήταν τώρα πια αργά, είχαν ασπρίσει τα μαλλιά

Και όλοι με λέγαν γραφική γιατί περίμενα πολύ

Και τώρα ήτανε αργά είχε περάσει το μετά

Α ρε μαμά.