Κυριακή 27 Μαρτίου 2022

Παγκόσμια ημέρα θεάτρου σήμερα...


Παγκόσμια ημέρα θεάτρου σήμερα και θα ήθελα να πω μια ιστορία.

 

Μια ιστορία για το ρόλο της τέχνης στη ζωή, την αγάπη, τον φόβο και τον άνθρωπο.

Τον άνθρωπο που βαδίζει μόνος το δαιδαλώδες μονοπάτι της ζωής, κυριευμένος από το φόβο του αύριο.

Αυτόν που μονίμως αναζητά συνοδοιπόρο, φίλο, δάσκαλο ή οποιονδήποτε άλλον θα είναι σε θέση να του χαρίσει την ελπίδα.

Αυτόν που στο πρόσωπο του ηθοποιού βλέπει να ζωντανεύει ένας κόσμος καλύτερος, ιδεατός.

Αυτόν που αφιερώνει τη ζωή του στο σανίδι,  στηλιτεύοντας κάθε μορφή αδικίας.

Αυτόν που δε φοβάται να καταγγείλει όλες τις ασχήμιες της ζωής, παλεύοντας από το δικό του μετερίζι για ένα καλύτερο αύριο, για έναν κόσμο πιο δίκαιο, γεμάτο χρώματα και αποχρώσεις.

Αυτόν που υπηρετεί πιστά εδώ και αιώνες το ύψιστο ιδανικό του Θεάτρου, αλλάζοντας πληθώρα προσωπεία, θυσιάζοντας το δικό του.

Αυτόν τον Θεατρίνο που ζει και ξαναζεί μέσα από κάθε ηθοποιό αιώνες τώρα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μεγαλώνουμε και ξεχνάμε...

Μεγαλώνουμε, μεγαλώνουμε και ξεχνάμε. Ξεχνάμε ποιοι είμαστε. Ποιοι θέλαμε και μπορούσαμε να γίνουμε. Νιώθουμε πως είμαστε αυτοί που μας ...