Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για έναν Καλλιτέχνη...

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για έναν Καλλιτέχνη είναι η αποδοχή.

Η ένταξη στα πρέπει και τα θέλω μιας ηθικοπλαστικής κοινωνίας,  που κλείνει τα μάτια και τα αυτιά στις κραυγές των αδυνάτων στο βωμό του κέρδους.

Η συστράτευση της τέχνης του με τις απόψεις, τα θέλω και τα συμφέροντα των δυνατών.

Η λησμονιά της μεγάλης αλήθειας που προστάζει πως η τέχνη γεννήθηκε, ζει και αναπνέει για να εκφράσει τις κραυγές των αδυνάτων και όχι για να τέρψει την ματαιοδοξία και τα συμφέροντα των δυνατών.

Η εξαθλίωση της εφήμερης δόξας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη λήθη και τη λησμονιά.